NUMARALI
HADİS-İ ŞERİF:
حَدَّثَنَا
أَحْمَدُ بْنُ
عَمْرِو بْنِ
السَّرْحِ
حَدَّثَنَا
ابْنُ وَهْبٍ
حَدَّثَنِي
عَبْدُ
الرَّحْمَنِ
بْنُ زِيَادٍ
عَنْ أَبِي
عَبْدِ
الرَّحْمَنِ
عَنْ عَبْدِ
اللَّهِ بْنِ
عَمْرِو بْنِ الْعَاصِ
أَنَّ
رَسُولَ
اللَّهِ
صَلَّى اللَّهُ
عَلَيْهِ
وَسَلَّمَ
قَالَ إِنَّ
أَسْرَعَ
الدُّعَاءِ
إِجَابَةً
دَعْوَةُ
غَائِبٍ
لِغَائِبٍ
Abdullah b. Amr b. el-As
(r.a.)'dan rivayet edildiğine göre, Resulullah (s.a.v.) şöyle buyurmuştur:
"En çabuk kabul
edilen dua, gaibin gâib için yaptığı duadır"
İzah:
Tirmizî, birr
Tirmizi, hadis için
"Hasen garibdir. Bu vecihten başka bir
yolla tanımıyoruz." der.
Seneddeki Abdurrahman
b. Ziyâd bazı yönlerden tenkîd edildiği için bu hadis zayıf kabul edilmiştir.
Ancak bu za'fiyet, aynı mânâyı işaret eden diğer rivayetlerle takviye
olmaktadır.
Hadis, kabul edilmeye
en yakın duanın, bir müslümanın diğer bir müs-lümanın haberi olmadan onun için
yaptığı dua olduğunu beyân etmektedir.
Buna sebeb bir önceki
hadisin şerhinde izah edildiği üzere, bu tür duaların ihlâslı, gösteriş ve
riyadan uzak olmasıdır.
Fazla bilgi için önceki
hadise müracaat edilmelidir.